Alıntı: Yazan Av.Adnan Koray Bunun dışında İhtiyaçlarını gider, ye, iç,tüket. Sonra bunları yapabilmek için çalış, sorumluluk altına gir.Ve beden çürümeye başlayıp yok olana kadar bu devam etsin. Yok olmadan bir ürün bırakmak da hayatın anlamdır yalanına kendini inandır.

Paralel şeyler:

Doğumla ölüm arasında geçen zaman, aslında tutsaklığımız. Çeşitli gereksinimlere mahkum edilmiş bedenimizin beyin dediğimiz bölümü, bu anlamsız yolculuğa bir anlam yüklemek, böylelikle işe yaradığımız yönünde bir yanılsama oluşturmak için uğraşıp durmuş, sonunda nesiller önce "bu dünyaya kalıcı eser bırakmak" diye bir olguyu uydurmuş ve bu uydurma gerçekten de insanlar arasında tutmuş, buna inanmak herkese kolay gelmiş. Ama herkes bir Shakespeare, Da Vinci ya da Beethoven olamadığından, aslında kalıcı olmayan, bizim gibi topu topu bir insan ömrünce bu dünyada oyalanacak çocuklarımız da eser sayılıp, böylece yanılsamanın yaygınlaşması, bu "anlam bulma oyunu"ndan hemen herkesin yararlanması sağlanmış.
(Devamı var Adnan bey, kulağınıza söylerim. )