Alıntı: (6183/m.62) İstemin Özeti: Davacı Belediyenin vergi borcundan dolayı maliki bulunduğu gayrimenkule haciz konulmasına ilişkin işleme karşı açılan davayı; gerek dava dosyasının gerekse mahkemelerinin E:1990/597, 598, 599, 600, 601, 602, 603 sayısında kayıtlı dosyaların birlikte incelenmesinden; 6.118.643.733.- lira vergi borçlarından dolayı, mülkiyeti davacı belediyeye ait, çeşitli mevki-ada- parsellerde bulunan 22 adet arsa, 1 işhanı ve 12 mesken üzerine haciz konulduğu, oysa 6183 sayılı Kanunun 62 inci maddesi uyarınca amme alacağına yetecek miktarda mal ve haklara haciz konulması gerektiği; alacaklı idarece hacze neden olan amme alacağını karşılamaya ne kadar sayıda ve hangi gayrimenkul ya da gayrimenkullerin yeterli olabileceği yolunda, borçlunun menfaatini de gözetecek biçimde herhangi bir araştırma ve tesbitinin yapılmadığı, bu nedenle dava konusu haciz işleminde hukuka uyarlık görülmediği gerekçesiyle kabul ederek haciz işlemini iptal eden Antalya Vergi Mahkemesinin 19.03.1991 gün ve E:1990/603, K:1991/190 sayılı kararının; 6183 sayılı Kanunun 77 inci maddesinde menkul malların haczi sırasında haczedilen mallara tahmini değer konulacağının öngörüldüğü, gayrimenkul malların haczinde ise bir değerleme yapılmasının söz konusu olmadığı, ancak satışa çıkarılacak gayrimenkuller için satış komisyonunca değerleme yapılacağı, henüz satış aşamasına gelmeyen gayrimenkuller için değerleme yapılamayacağı; vergi mahkemesince değerleme yapılmadan, ya da emlak vergi değeri veya 2 nolu harç beyannamesi ile beyan edilen değerler esas alınmadan haciz işleminin iptaline karar verilmesinin kanuna aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istemidir. Savunmanın Özeti: Vergi Dairesi Müdürlüğü temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır. Tetkik Hakimi: M.T. Savcı N.Y.`nin Düşüncesi: Temyiz dilekçesinde öne sürülen hususlar, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Yasasının 49. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen nedenlerden hiçbirisine uymayıp Vergi Mahkemesince verilen kararın dayandığı hukuki ve yasal nedenler karşısında, anılan kararın bozulmasını gerektirir nitelikte görülmemektedir. Açıklanan nedenlerle temyiz isteminin reddiyle Vergi Mahkemesi kararının onanmasının uygun olacağı düşünülmektedir. Türk Milleti Adına hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince işin gereği görüşülüp düşünüldü: Dayandığı hukuki ve kanuni nedenlerle gerekçesi yukarıda açıklanan Antalya Vergi Mahkemesinin 19.03.1991 gün ve E:1990/603, K:1991/190 sayılı kararı, aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup temyiz istemine ilişkin dilekçede ileri sürülen iddialar sözü geçen kararın bozulmasını sağlayacak durumda bulunmadığından temyiz isteminin reddine ve kararın onannıasına, 22.01.1992 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Sanırım yardımcı olacaktır. Vergi Mahkemesinde dava açmak durumundasınız.