bir şarkı tuttum radyomdan..
bir kadın acıklı sesiyle mırıldanıyor bir şeyler
kırgın notalar yükseliyor yavaş yavaş gözlerimden düşüyor.
bitti diyorum....
hani dalgalar birden çekilir ya kıyılardan
nehirler yataklarını terk eder gider ya kurak bir yaz mevsiminde
işte öyleydi ...
bir sara nöbetiydi ansızın seni tüm bedenini esir alan..
geçer demiştim sana...
sen teselli sözlerini istemem demiştin..
teselliye doymuşsa yüreğin..
o zaman bekçisi olsun karanlık gecelerin...
o ağlamaktan bitap düşmüş gözlerin...
bitti diyorum
son kez...
hani gitmiştim ya ansızın
anlamsızdı biliyorum..
ama geri dönüşüm de o kadar anlamsızmış
bunu senden duyuyorum...
hayatımdan çık ve git..!!!
bunu ben diyememiştim sana...
kıramazdım hayatını alamazdım ellerinden
ve bu sözü duymuş olsan benden
tek çaren bir kurşun olurdu
vazgeçemezdin ölümden..
şimdi bir zavallı gibi çırpınıp duruyorsun
seni yıldıran bu hayat karşısında
ki bunu hak ediyorsun....
yalnızlıksa sendeki dertlerin anası
o zaman kendin seçtin yalnızlığı
ben gelmiştim
seni yine sevecektim
yine gülecektik
kıskançlıkların yormayacaktı bu sefer
tavırlarını yazıp çizmeyecektim..
seni sadece sevecektim
istemedin..
öyleyse yok ol hayatın çarkında..
ki zaten artık benim için artık yoksun..
bu kelimeler bile sana fazla biliyor musun..
hadi yine bendensin bu seferlik de..
sonsuza kadar hoşçakal eğer yaşamayı becerebilirsen...