Sevgili Gülan gerçekten çok önemli bir konu bu.Çocuklarımızın bu durumda olmaları çok üzücü bir durum.Ben bu konuda çocukların hiç bir suçunun olmadığını düşünüyorum.Bence bütün suç başta aileler olmak üzere devletimizde ve toplumumuzdadır.Herkes bu konuda bir şeyler söylüyor ama sıra bir şeyler yapmaya geldiğinde arkanızda kimseyi bulamıyorsunuz.Çocuklarımızın kurumlardan kaybolması onların başına gelen tehlikelerden sadece bir tanesi.Beni en çok üzen ise çocuklarımızın bulundukları kurumlarda tacize ve tecavüze uğramalarıdır.Hayatta hiç bir şeyin bir çocuğu tecavüze uğramaktan daha çok üzeceğini sanmıyorum.Anlatırken bile benim tüylerim ürperiyor.Oçocoukların psikolojisini düşünmek bile istemiyorum.Neyse bu konular anlatmakla bitmez.Önemli olan bu konuda bizlere düşen görevler nelerdir.Bence işe Bütün çocuk kurumları üzerindeki denetimi arttırarak başlamak gerekir.Ayrıca insanlarımızında bu konuda duyarlı olmaları,Kimsesiz çoocuklara yardım amaçlı kurumların sayısını arttırmaları gerekir.Ben bir öğrenci olarak küçük bir katkıda bulunmayı başardım.Okul arkadaşlarımla beraber İnsan Hakları Araştırma Klübü kurduk.Klübümüzde sırf çocuklara özel Çocuk Hakları Komisyonu oluşturduk.Böylece durumu iyi olmayan çocuklara üniversitemiz öğrencilerinden yardım götürüyoruz.Umarım bu mesajımı herkes okur.
Burdan tüm insanlara özellikle hukukçulara sesleniyorum.Lütfen hepiniz bu tarz klüpler kurun.Ulaşabildiğimiz kadar çok çocuğa ulaşalım.

ONLAR BİZİM ÇOCUKLARIMIZ
saygılarımla..