ÇİÇEKLE SUYUN HİKAYESİ

Günün birinde bir çiçekle su karşılaşır ve arkadaş olurlar
İlk önceleri güzel bir arkadaşlık olarak devam eder birliktelikleri,
tabii zaman lâzımdır birbirlerini tanımak için.
Gel zaman, git zaman çiçek o kadar mutlu olur ki, mutluluktan içi
içine sığmaz artık ve anlar ki, su'ya aşık olmuştur.
İlk kez aşık olan çiçek, etrafa kokular saçar, "Sırf senin hatırın
için ey su" diye...
Öyle zaman gelir ki, artık su da içinde çiçeğe karşı birşeyler
hissetmeye başlamıştır. Zanneder ki, çiçeğe aşıktır ama su da ilk defa
aşık oluyordur.
Günler ve aylar birbirini kovalalar ve çiçek acaba "Su beni seviyor
mu?" diye düşünmeye başlar.
Çünkü su, pek ilgilenmez çiçekle... Halbuki çiçek, alışkın değildir
böyle bir sevgiye ve dayanamaz.
Çiçek, suya "Seni seviyorum" der. Su, "Ben de seni seviyorum" der.
Aradan zaman geçer ve çiçek yine "Seni seviyorum" der. Su, yine "Ben
de" der. Çiçek, sabırlıdır. Bekler, bekler, bekler...
Artık öyle bir duruma gelir ki, çiçek koku saçamaz etrafa ve son kez
suya "Seni seviyorum." der.
Su da ona "Söyledim ya ben de seni seviyorum." der ve gün gelir çiçek
yataklara düşer. Hastalanmıştır çiçek artık. Rengi solmuş, çehresi
sararmıştır çiçeğin. Yataklardadır artık çiçek. Su da başında bekler
çiçeğin, yardımcı olmak için sevdiğine...
Bellidir ki artık çiçek ölecektir ve son kez zorlukla başını
döndürerek çiçek, suya der ki; "Seni ben, gerçekten seviyorum." Çok
hüzünlenir su bu durum karşısında ve son çare olarak bir doktor
çağırır nedir sorun diye... Doktor gelir ve muayene eder çiçeği. Sonra
şöyle der doktor: "Hastanın durumu ümitsiz artık elimizden birşey
gelmez."
Su, merak eder, sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalık nedir diye ve
sorar doktora. Doktor, şöyle bir bakar suya ve der ki: "Çiçeğin bir
hastalığı yok dostum... Bu çiçek sadece susuz kalmış, ölümü onun için"
der.
Ve anlamıştır artık su, sevgiliye sadece "Seni seviyorum" demek
yetmemektedir.