Mesajı Okuyun
Old 31-05-2002, 06:11   #11
Av. Adil Giray ÇELİK

 
Varsayılan

CEVDET KUDRET SOLOK
İstanbul 1907 – 10 Temmuz 1992 İstanbul

İstanbul’da doğdu. 1933’te İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ni bitirdi. Meslek olarak edebiyat öğretmenliğini seçti. 1935 ile 1945 yılları arasında Kayseri Lisesi, Ankara Atatürk Lisesi, Ankara Devlet Konservatuarı’nda yazın öğretmenliği yaptı. 1945’ten 1950’ye kadar Türkiye Ansiklopedisi’nde çalıştı. Demokrat Parti seçimleri kazanınca bu görevinden ayrılmak zorunda kaldı. Sol dergilerde yazması, üstelik de soyadının “Solok” olması dışlanmasına yetiyordu. İstanbul’da ve Ankara’da avukatlık yaptı. Bir süre Türk Dil Kurumu’nda çalıştı. Okullar için yazdığı ders kitaplarını hep takma adlarla yayımlamak zorunda kaldı. Sonunda soyadını değiştirdi. Bir ara Bilgi Yayınevi’nde çalıştı. 1970’de öğretim görevlisi olarak girdiği Siyasal Bilgiler Basın ve Yayın Yüksek Okulu’ndan 1973’te emekli oldu. 1974 Türk Dil Kurumu Bilim Ödülü’nü kazandı.

Şiir Kitabı: Birinci Perde (1929).



GECE YARISI
Dizilir ince ince, alnına bir soğuk ter!
Gavur mahallesidir evimin yukarısı,
Rüzgârın salladığı bir çan durmadan öter.

Bu ses aynı şekilde uzayacak yarın da!
Bazen bir ışık gezer, tamam gece yarısı,
Karşıdaki bir evin pencere camlarında...

Şimdi göz yaşlarımla karanlığı delerim;
Bana hatırlatıyor uzun uzun her akşam
Simsiyah servileri bembeyaz perdelerim!

Korkudan, büzülürüm usulca bir kenara;
Yatmak için yerimden azıcık kımıldasam,
Gölgem bir hırsız gibi tırmanır duvarlara.



YEDİKULE’DE AKŞAM
Güneş vurdu başını bir kale kemerine!
Kuşlar yine bu akşam surlara otursunlar.
Baksınlar şu kocaman mahalle üzerine

Kızıl bir aydınlıkta şaşırıp kaldı bunlar;
Ufak saksılar gibi görünüyor uzaktan
Pencere camlarında kurutulan sabunlar...

Mademki ayni yükü sürüyecek her zaman:
Ne çıkar, çevirdiği dolabın kenarında
Şu bostan beygirinin gözünü bağlamaktan?..

Akşam Yedikule’nin gezer sokaklarında:
Kızıl bir şerit gibi yolların ucu yandı,
Güneş, yardı başını bir kal’a duvarında..

Bostan korkulukları sanki bir kahramandı,
Kuşlara bahsederken büyük tasavvurundan!
Sular olduğu yerde bir defa halkalandı:

Akşam, attı kendini Yedikule surundan