Murathan Mungan-Şairin Romanı

Buket Uzuner diyor ki bence bir kitap 300 sayfadan fazla olmamalı! Ben bu kitabı okurken bu söz acaba doğru mu diye çok düşündüm. Kötü olduğundan değil...(Kitap yaklaşık 600 sayfa)

Kitapta çok çarpıcı anlar yakaladığım gibi oldukça sündürülmüş ayrıntılar olduğunu da düşündüm. Gerçi benim böyle nitelendirdiğim pek çok şey hayatta işe yarar şeyler olabiliyor, o nedenle iyi bir ölçüt teşkil etmeyebilirim.

Murathan Mungan'ın bildiğimiz kitaplarından farklı, özellikle konu olarak ve içerdiği küçük küçük fantastik öğeler bakımından... Kitap üç ana karakter üzerinden (Moottah, Bendag, Gamenn) yan hikayelere dağılarak akıyor. Özellikle kitabın sonu çok güzel bağlanmış. Murathan Mungan'ı bu konuda her daim çok başarılı bulmuşumdur; sonları güzel getirir...

Dil ve üslup olarak Mungan'ı oldum olası çok beğenirim, o anlamda kendini daha da aşmış diyebilirim. Akla kazınacak çok güzel cümleler var kitapta.

Kitabın son sayfasında '1995-2010' yazıyor. Dolayısıyla böyle bir sürece yayılmış emeğin izleri de kitapta açık şekilde görülüyor.

Murathan Mungan pek çok söyleşisinde, okurlarından bu kitabını okumalarını istediğini açık şekilde ifade etti. Genelde böyle açık şekilde isteklerde bulunan bir yazar da değil bildiğim kadarıyla. Ben de merakımdan ve yazara olan beğenimden dolayı okudum. Pişman değilim.

Not: Çok karakterli, çok hikayeli kitaplardan hoşlanmıyorsanız okurken hoşlanmayabilirsiniz.