Ders çalışmadığım zamanlar sıranın altına giresim gelirdi. Öğretmen beni görmesin ben yokum izlemini vermek için hiç kımıldamazdım. Yada kalemtraşımla kalem sivreltmek için çöp kovasının yanında oyalanırdım. Gerçi bütün sınıf böyle yapınca kimse kaçamıyordu. Genelde rastgele sözlüye kaldırdığında olmuştu böyle durumlar. Yine birgün matematik dersindeyiz. Sırayla bütün sınıfın çarpım tablosunu ezberleyip ezberlemediğini kontrol edip ona göre not verecekti. İlkokul ikinci sınıftayız. Geçen hafta söylemişti sözlü yapacağını. Ben sokaklarda koşmaktan eve girmezdim. Koşmayı çok seviyordum hala daha seviyorum. Neyse ders başladı. Sırayla sözlüye kalkıyoruz. Sıra bana yaklaştıkça ne olur Allahım zil çalsın gibisinden dualar ediyordum. Ama nafile hademe zile bir türlü basmıyordu. Sıra bana geldiğinde çarpım tablosunun altılar kısmı bana geldi. Çok şanslıydım çünkü altıları hani bir tekerleme söylersiniz ya söyledikçe aklınıza gelir aynen öyle oldu. Tam yarıya kadar geldim bizim hademe zili çalmazmı. O anda da babam kapıda belirdi ünifomasıyla öğretmenim benim altıları aksamadan söylediğmi görünce babama beni övmeye başladı. O gün bütün sınıf matematikten sıfır almıştı benim dışımda. eğer öğretmen madem çalıştın çarpım tablosunu komple söyle diyecek diye ödüm koptu. Ama ballıydım açıkçası. O gündür bugündür matematik sevdiğim derstir.