Konu: Düşler
Mesajı Okuyun
Old 13-09-2011, 21:58   #2
Av. Hulusi Metin

 
Varsayılan Ayna - 01.başlarken

1.Sohbetimizin konusu ayna..
Bildiğiniz ayna (bakalım öyle mi...). Evet, şu tıraş olurken, makyaj yaparken, baktığımız: Işığı yansıtan, varlıkların (yalnızca varlıkların mı?) görüntüsünü veren, cilalı ve sırlı cam...
Çoğumuz ayna sözcüğünün Farsça (ayine) olduğunu bilmesek de, “ Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.” deyişini duymuşuzdur. Ayn, Arapça Göz demektir. Aynanın eskiden, sırlanmış demirden yapıldığı da pek bilinmez. Ayen, Farsça demir demektir
,, Türk dilinde ayna sözcüğünün karşılığı olan araç göz’le bağlantılıdır : Gözgü, görger, görgü. gözgü, gözgeç (sözcüklerinde gör/göz özdeştir, kökteştir. Bu, z / r seslerinde dönüşme olduğundan göz’le gör ayrı sanılır, değildir.) (Türk Dilinin Etimoloji Sözlüğü, İsmet Zeki Eyüpoğlu, Sosyal Yayınlar, ikinci basım Şubat 1991).

2.Bildiğimizin dışında ayna:
Atlarda dizkapağıdır.
Doğramacılık ve yapıcılıkta, çerçeve içine geçirilen tahta ya da taş levhadır.
Denizcilikte; gemilerde işaretçi erlerin kullandığı dürbündür.
Akıntı ve anaforun birleştiği yerde oluşan su burgacıdır.

Aynabakır, bir erik türüdür.

Aynalık:

Geminin ve bağlı bulunduğu limanın adı yazılan, düz ya da az yuvarlak kıç bölümüdür.

Eskiden ev duvarlarında ayna asmak ya da oturtmak için hazırlanan özel yer / Pencere'dir.(Türkiye Türkçesi Ağızları Sözlüğü).

Aynalık tahtası; sandalın kıç tarafında oturanın sırtını dayamasına yarayan tahtadır.
Ayna taşı; yapı, anıt, çeşme gibi yerlere konan yazılı ya da yazısız süslü taş levhadır. (TDK. Türkçe Sözlük).

3.Argoda Ayna, iyi bir halde, yolunda demektir (işimiz ayna, işimiz yolunda), Aynasız, hoşa gitmeyen, fena, zararlı ve (en çok da) polis anlamındadır (her karakolda ayna olabilir, fakat yalnızca “Aynalı karakol “ tarihseldir).
İşine hile karıştıran Aynacı’dır. Parlak yüzlü, yakışıklı ve güzele Aynalı denir. Aynalı pembe, hafifmeşrep kadın, fahişe’dir. Aynasızlanmak, uygunsuz, yakışıksız, hoşa gitmeyen durumda bulunmaktır. (Türk Argosu, Ferit Develioğlu, Aydın Kitabevi, 6. Baskı, 1960).

4.Aynacı ayna yapar ve satar. Ayna. Gören ve / ya da Görülen.


(Okurken elinizin altında bir ayna bulunsun ya da arada sırada aynaya bakın desem, tuhaf mı olur. . .)