Alıntı: Yazan Av.Duygu Işık Oğuz ATAY'ın, özellikle 70 ve sonrası Türk Edebiyatı'nda farklı bir yerde olduğu edebiyat dünyasında da genel bir kabuldür. Bu yüzden bunu dert olarak değil de belki sizin açınızdan, daha önce rastlanılmamış yeni bir durumu algılamak olarak açıklayabiliriz. Atay, yazınında -özellikle- postmodernizm etkileri görülen yazarlarımızdan, dolayısıyla geleneksel yapının oldukça dışında. 'Tehlikeli Oyunlar'da da ana karakterin (Hikmet Benol) üzerine yoğun bir psikolojik deşeleme vardı. Bunu zaman zaman gözlemlerin aktarımı, zaman zaman zihin içi konuşmalar, zaman zaman monologlar, zaman zaman orada olup olmadığından emin olamadığınız şahıslar ile diyaloglar şeklinde görüyorsunuz. Bu arada kızınızın bahsini ettiği 'bilinç akışı' tekniği de Türk yazarların fazlaca kullandığı bir yöntem olmadığından, bu tekniği yadırgamanız da gayet normaldir. Kısacası buna da "cahillik" demeye dilim varmaz, hele ki size karşı. Yalnız Türkiye'de bilinç akışı tekniğinin nam saldığı romanların başında "Tutunamayanlar" dile getirilir. Bu yüzden bu tarzdan hoşlanmadıysanız o koca kitaba girişmeniz sizi zorlamayacak mı? Ben araya bir iki kitap kattıktan sonra Tutunamayanlar'ı da okumaya kararlıyım. Ama mutlaka bir iki çıtır çerez kitap arası verilmeli. Yoksa bu gidişle ben de olurum bir deli Hikmet!

Sayın IŞIK, artık THS'de göremediğimiz kadim bir dost Oğuz ATAY'A devam etmemi istedi ve devam edersem seveceğime kefil oldu. "Koca kitaba girişmek" cesaret ister tabi. Ama, hem duruşunu ve tarzını çok takdir ettiğim dostun yüreklendirmesi, hem kızımın kılavuzluğu ve hem de sizin bu harika "deşelemeniz" nedeniyle "Koca Kitap" okuyacaklarım listesinde yükseldi. Teşekkürler!