geçen gün avukat yanı stajını yapan bir arkadaşım, o anda hizmetli olmadığı için avukatın çayını kendisi götürmüş ve avukat; neden sen çay getiriyorsun, sen avukatsın, bir daha olmasın" demiş. Benim stajımın tamamlanmasına 3 ay kaldı. yaklaşık 3 aydır bir avukatın yanındayım, adeta bu meslekten nefret ettim. avukat hanımefendi bürosunda gün yapıyor, muhabbet ediyor, adliyede ben koşturuyorum. hayır maksat "öğreneyim!" diye. 3 aydır tek bir kuruş almadım. çay demlemekten, çay servisi yapmaktan, bulaşık yıkamaktan tutun telefonlara bakmaya, dilekçe yazmaya kadar ben yapıyorum. ya illaki bir yüzsüzlük de biz yapıp para mı istemeliyiz? hacze gidiyorum, yol paramı dahi kendim veriyorum, yok böle bişey. Ya illaki sabrı taşırmak mı lazım. karar verdim ben de naylon staj yapıp evimde kendi kendimin patronu olucam. ben ve benim durumumdaki stajyerlerin ahı, bu sakat zihniyetli avukatların ve bu sistemin sorumlularının yakasından tutacaktır.