Sn.Katılımcılar,

Sıralanan isimlerin hiçbiri Türkçe değildir; din nedeniyle edindiğimiz isimlerdir. Aynı eğilim Hıristiyanlar ve Musevilerde de görülmektedir. Türkçe isimler arasında

Savaş, Barış, Tolga, Yonca, Ezgi, Yağız, Umut, Sezgi, Yağmur, Kartal, Özge, Buğu, Altuğ, Başbuğ, Göknel, Eren, Bilge, Bilgin, Sezgin, Sevgi, Sülün, Berk, Engin, Baybora, Doğan, Doğu, Gök, Göksel, Gül, Gülsüm, Işıl, İlgi, Benek, Su, Yeter, Sezer, ...

sayılabilir. İçinde ses uyumu kuralına aykırı, yani {e, i, ö, ü} ile {a, ı, o, u} nun birarada bulunduğu, hiçbir sözcük Türkçe değildir. {H, J} ile başlayan veya biten sözcüklerle, {B, C, D, G, V} ile bitenler de.

Bu arada, çok rastlananlardan 'Mehmet' in 'Muhammed', 'Hasan' ın 'Hassan', 'Ahmet' in 'Ahmed', 'Ayşe' nin 'Ayşa', 'Fatma' nın 'Fadime' ve 'Fatima' olduğunu da bilmemiz gerek.

Başlıkla ilgili şu söylenebilir: Orta ve doğu avrupalılar için Türk = Müslüman dır. Eğer dışarıdan gelen bir şey varsa, bu mutlaka Türklerin haltıdır. Anglosaksonlar, Hollandalılar ve uzak sömürge deneyimi olan diğerleri için bu algılama biraz daha farklıdır. Onlar Türk ile Müslümanı daha iyi ayırdedebilirler; çünkü Türk olmayan ama Müslüman sömürgeleri olmuştur.

Biliyorsunuz; batılılar için dünya her zaman onların etrafında döner. Onlar neyi nasıl algılıyorsa, öyledir. Dolayısıyla; söz konusu isimlerin Türk isimleri oldukları yorumuna şaşmamak gerekir. Hayret edilecek nokta, kayıt memurlarının bu isimleri kabul ederken ne yazacaklarına nasıl karar verdikleridir. 'İsmail' i Almanca kaydetmeyi hayal bile edemiyorum.

Sn.Bektaş gibi bize helal olsun diyemeyeceğim; ama Almanlara şöyle okkalı bir helal olsun diyeceğim. Bütün bu zorluklara, çok kısa süre önce ikinci dünya savaşında yaptıklarına rağmen, bizden daha ileri uygulamalara cesaret edebiliyorlar. Biz, en azından 20 farklı milletten oluşan dev bir imparatorluk mirasına sahip olduğumuz halde, anasının çocuğuna verdiği adı kaydetmekte bile tereddüt edebiliyor, zorluk çıkartabiliyoruz; ne hikmetse ...

Saygılarımla,