bir kitapta okumuştum "her insan yaşadığı çevrenin rengini alır". insanları çoğunlukla buna göre gözlemler ve değerlendiririm. meslekler de sosyal birer çevre. her meslek erbabı ifa ettiği mesleğin rengini istese de istemese de alacaktır bana göre. mesleğimizin bize verdiği renklerden en temel olanlarının muhakeme, adalet ve normlar olduğunu düşünüyorum.

bebeğe tecavüzü bir örnek olarak vermişsiniz, ben de bu örnekle devam edeceğim. hukuk uygulayıcısıyım ama bunun yanında anneyim. bir bebek sitesinde bu konu açıldığında insanların katletme ve parçalama duygularıyla kendilerini ifade ettiklerini çok net gözlemlemiştim. içim acıdı ama kalemimden yine de verin bana lime lime edeyim parçalayayım tarzında tek bir kelime çıkmadı. suç ve ceza nispetsizliğiydi üzerinde en çok durulması gereken . bu anlamda daha çok ne yapabiliriz??? sorusunu sordum bunun cevabını yine kendim verdim. narsist değilim yanlış anlaşılmasın burada hukuk bakış açısının bana kazandırdıklarını vurgulamaya çalışıyorum ve benim gibi bakmayanları küçümsemiyorum.

hukuk bakışımız işimiz dışındaki tüm sosyal ilişkilerimize yansıyor. hukukçu kimliğini taşıyorsak etiğini de layıkıyla taşımalıyız. önce insanız, insanlık kumaşımızı sağlam tutalım ama taşıdığımız kimlikle örtüşmeyecek davranışlarımızın mesleğimizle özdeşleştiriliceğini de unutmayalım.

sevgiler.