O YATMIŞ

Zebra diye korktum idi
Şaşırtmak için beni
Boyamışlar çizgili
Kandırıldım oy, ‘at’mış

Vapur sandım kıyıda
Bir bilene sordum da
Güldü bakıp bakıp da
O ‘yat’mış

“Sen gurbete giderken
Küçücüktü” dediler
Geldim, gördüm selviler
Uzamış, boy atmış

Uzak diyarlardan gelip de,
Yari sordum seherde
Çiçekler boynun büküp de,
Dediler ; “O yatmış”

Her gün ‘Ah !‘ çektikçe
Üzülmüş gibiydiler halime
Toplanıp oy ile seçtiler hediye
Dost dediklerim bile, dertlere oy atmış

Şair: Ahmet Ünal ÇAM