|
|
|
|
|
|
Değerli Meslektaşım,
Öncelikle, temeli sağlam olmayan uygulamaları eleştirmenin, teknoloji veya UYAP düşmanlığı olarak algıamadığımı belirtmeliyim. Vargücümüzle sisteme adapte olmaya çalışsak da, meslektaş çevremizde eleştirmekten geri kalmıyoruz.
Burada can alıcı nokta, uygulamanın bir 'dayatma' olması. Belirttiğiniz gibi, bu seçimlik olmalıdır. Hak arama özgürlüğü ve imkânının belirli bir teknolojinin uygulanmaması nedeniyle gerçekleşememesi haksızlıktır. Hem avukatlara haksızlıktır, hem de vatandaşlara haksızlıktır. Hele ki bu sistem, sorunlu bir sistemse...
Nüfus sayımı da 'adreste' ve bilgisayar teknolojisi kullanılarak yapıldı, ancak 2002 ve 2007 sonuçlarını kimse izah edemiyor. Her yenilik ileri bir adım olmuyor ne yazık ki...
Hep birlikte üzerinde düşünmemiz ve fikir alışverişi yapmamız gereken bir konu...
|
|
 |
|
 |
|
Çok teşekkür ederim. Söylediğiniz gibi, hak arama özgürlügü gibi son derece önemli bir özgürlükten yararlanmanın, belirli bir teknolojiyi kullanmaya bağlı olması ancak seçimlik olmalı diye düşünüyorum. Şöyle bir parallellik kurabiliriz: Dil bilmeyen taraflar, adli yardımdan yararlanarak kendilerine çevirmen atanmasını sağlayabiliyorlar. Varsayalım, bir yurttaş ya da avukat icra dairesine başvurmak istiyor, ancak UYAP sisteminden yararlanmasını bilmiyor. O zaman, kendisine adli yardım çerçevesinde yardım edilecek mi? Halihazırdaki uygulamaya göre, şüphesiz edilmeyecek. O zaman eğitim programlarına katılsın denebilir. Ama bireyleri böyle programlara katılmaya zorlamak ne derece doğru? Dava açmak için bilgisayar bilmek koşul değil, avukat olmak için de... Acaba böyle bir koşul getirilebilir mi? Ben, Danıştay'ın bu noktaları özenle inceleyeceğine inanıyorum.
Saygılarımla,
Öykü Didem Aydın