Bu davalarla ilgili çok önemli bir diğer konu da şu:

Yargıtay, uygulama imar planlarının yapılmasından itibaren 5 yıllık süre içinde kamulaştırmanın yapılması gerekliliğine işaret ediyor. Bunun mefhum-u muhalifinden çıkan ise, uygulama imar planlarının yapılmadığı yerlerde, kamulaştırmasız el atma yoluyla bedel istemli dava açılamayacağı.

ANCAK, İmar Kanunu'na göre, son nüfus sayımında nüfusu 10,000'i aşan yerlerde imar planlarının yapılması gerekli. "İmar planları" da nazım imar planı ve uygulama imar planlarından oluşuyor. (m.7 ve m.10). Dolayısıyla, ilçe belediyelerinin, uygulama imar planlarını yıllar boyu yapmayarak, Yargıtay'ın son dönemde oluşturduğu içtihadı ekarte edip, aynı durumu sürdürmeleri memkün görünüyor. Çünkü bu durumlarda, 1/1000'lik uygulama planları ortada olmadığı için, imar programına kamulaştırmanın alınması ve nihayet kamulaştırma işleminin yapılmasına geçilmiyor.

Burada, mülkiyet hakkına vaki tecavüzlerin giderilmesi için destek olacak bir diğer hüküm de Büyükşehir Belediye Kanunu m.7/b. Buna göre, nazım imar planının yürürlüğe girmesinden itibaren 1 yıl içinde uygulama imar planını yapmayan ilçe belediyelerinin yerine geçerek planları yapma yetki ve sorumluluğu büyükşehir belediyelerinde. Yani, ilk etapta, uygulama planlarını yapıp kamulaştırmaları tamamlamak her ne kadar ilçe belediyelerinin görevi olsa da, bunun yapılmaması halinde büyükşehir belediyeleri uygulama planlarını yapmalı.

Yargıtay'ın 1/1000'lik planların olmadığı yerlerde bu konuya dikkat etmeden karar vermesi ise son derece sakıncalı. Örnek olarak, İstanbul'un birçok ilçesinde, nüfus yüzbinleri bulmuş olsa da, ilçe belediyeleri uygulama planlarını yapmıyor, büyükşehir de aynı şekilde hareketsiz kalıyor. Taşınmazı 1/5000'Lik planlarda kamu kullanımına tahsis edilenler ise, uygulama planlarının yapılmamış olması gerekçesiyle "kamulaştırmasız el atma" yoluna gidemiyorlar.

Bu konudaki düşüncelerinizi merak ediyorum.