fırlayıp kalkdım yatakdan,
üzülmüş yastık yorganım...
kendimi yakan sırganım...
yanımda kimse göremem,
kimseye umut veremem...
yara,bere koca ömür,
nerde kader yazan kömür?..
karşımda inçir ağacı,
gün gelir balta yiyecek,
ağlayacak acı acı....
tenime inen kırbacı,
yürekde hisseden mi var?
benim gibi du dünya da
yaşamayıp giden mi var?...

dost de kaleme ,deftere
klavyemin tuşlarına,
gökte uçan kuşlarına...

eti kıyan makinede,
ruhumu kıysınlar dedim,
madem ki zevk almıyorum,
sözçüklerin cennetinde,
madem ki hiç kalmıyorum...

yaşamışım hıyar gibi,
gözlerimi boyar gibi....

akdevrim.23.temmuz.2013.istanbul.zeytinburnu.saat. 08.35 suları..
''...Paranın öldürdüğü ruhlar,silahların öldürdüğü bedenlerden fazladır...''