bir kadındı bu gece,
hiçranlı dünyasından,
geç kalan rüyasından,
yıllarca sakladığı
hiç kaybolmasın diye,
her dakka yokladığı...
bana selamı verdi...
yüreğinin içinde,
kimse bilmez ne derdi...

masal cennetlerinin,
yollarını gösterdi.
sevgililer günümü,
belki ilk kutlayandır,
dünyadan bir ok gibi,
yıldıza atlayandır...
kendini aşmış çoktan...
gemiye binemiyor,
uçaktan inemiyor.
atladığı yıldızdan
geriye dönemiyor!...

belkide benim için,
masal cennetlerinin
en iyi meleğidir
tutulan dileğidir...

yazıştık ordan burdan
yüreğinin içinde,
yağan yağmurdan kardan.
düşündüm iz kalmış mı
yaşadığı bahardan...

ruhumla örtüşendi,
ayrı yere düşendi...

gözlerimin içine,
çok derin baktı sanki...
irkilir oldum birden,
içimi yaktı sanki...

yatağımın içinde,
dönerim sağa sola...
akdevrim devam yola...
gecip geldiğim yollar
yalnız bildiğim yollar
göz yaşımla yıkayıp
izi sildiğim yollar....

sarıldığım yastığı,
göz yaşımla suladım.

içimde ki duygular,
uyuyan volkan gibi...
patladı lav püskürtdü
ateşinin içine
ansızın beni dürtdü...
yorganımın altında,
yanıyorum dostlarım,
her zaman çıkmaz sokak,
bir duvara tostlarım...

yüreğimin içinde,
anıtlaşan yükselen,
ne halde olduğumu,
sadece sensin bilen.
sevgi cennetlerinin,
güzel ruhlu kadını,
belleğimin içinde,
gizlemişim adını...
sorsan bile ben bilmem...
sanırım bundan sonra,
yazılmış ki hiç gülmem!...


akdevrim.14 şubat.2015.istanbul,zeytinburnu.firaristan