Doğduğu günden itibaren, o'na erkek derler. Davullar zurnalar eşliğinde zılgıt atan anneler; yemekler,davetler veren babalar da yok değildir. Babasının anatomisine benzeyen velet, babaya göre, babanın yanlızlığını gidermekte, belki de iktidarına bir kaç santimlik güç katmaktadır..

İşin aslı öyle olmasa da, bu durum özellikle Türk toplumunda yerleşiktir.

Velet büyüyüp, çocukluğa yanaştığında sünnet faslı başlar. Fazlalığı kesilmelidir. Çünkü gidişat artık babayı bile kıskandırmaktadır. Düğünler, dernekler, davullar-zurnalar, zılgıtlar, yemekler-davetler ...

Baba hala gururludur.

Okul faslı, ergenlik derken askerlik zamanı geldiğinde, tantanalar aynen ve gırla devam eder..

Babanın gururu hızla yükselmektedir.

Askerlik dönüşü, kaçınılmaz kız arayışları sonunda bulunan anasının ev kızı, tombul yanaklı, bıngıl bıngıl sallanan kalçalı, tezatda olsa selvi boylu, güzel huylu hatun bulunur.. yine düğünler, dernekler, davullar-zurnalar, yemekler,davetler..

Baba çıldırma noktasındadır: ''oğlumm benim! ''

iktidarın dışa vurumu zamanı gelmiştir..

Babasının erkek oğlu, baba olmuştur artık..

Baba ise kaçınılmaz biçimde dededir.. babalığı uçmuş, gururu sönmüş, orası burası pörsümüş, iktidarı sallanmış... belki de sona ermiştir.

İktidarını kaybeden, gurursuz kalan ilk babanın kıskançlığı etkisizdir, kesecek bir şeyler de kalmamıştır.

Mahalle berberinin yolunu arşınlamak, kesecek bir şeylerin varlığını ona hatırlatıp, huzur vermektedir.. aktar aktar dolaşıp, iktidar sağlayıcı bitkiler aramak da işin tuzu biberidir..

Sonunda siyaset arenası, muhtarlık, vekillik, pari marti muhabbeti..

Sıra vatandaştadır..

Oğlumm benim, iktidarım, gururum..

Kıvılcım