Bir garip çocuk vardı gideceği yol taşlarla, çekilmez acılarla dolu olan. Bir de kızıl bir gül vardı, güneşin altında pırıl pırıl parlayan yoldan geçenleri kendine hayran bırakan. Nice yolcular geçmişti önünden o gülün. Bu garip çocuk da o yolda çok bahçeler gördü, bahçelerde nice güller gördü, ama kader işte. Kimse kusursuz değildi ama bu yolun kenarında yaşanan sevda ancak bu kadar kusursuz olabilirdi.

20 Aralık, 19:39