ÖYLE BİR AŞK Kİ
Av. Durdu GÜNEŞ
Aşkın yalnızlığımın nirengi noktasıydı
Bir sessizliğin limanına çekilip
yenilginin acısında umut aradım.
Güvenilmez sözcüklerinde,
aşkın karşı konulmaz hazzına koşmak
hem en büyük zevkim,
hem de hayatımın en büyük hatasıydı

Hala bakışların, gülüşlerin karşımda
Hala bir hayale sığınmak isterim
Zor şey güvensizliğinizle yüzleşmek,
hayallerin hayal,
aşkınsa yanılsama olduğunu bilmek.
Bir yolculuk geçer içimden
ve yan yana durmak seninle bir çağrışımda

Şimdi içimde terk edilmiş şiir kalıntısı
ve viranelere has rüzgâr var
Sense hep dilediğin rüyayı aradın
Uyandın ama tekrar rüyaya daldın
Hayallerin yoruldu biliyorum
Yorulsa da bitmez mezara kadar
Ufkunu sararacak hep bir aşk sıkıntısı

Ne servet ne şöhrettedir aşk
Işık sandığın ateşler yaktı seni
Eğreti serüvenlerde rol aldın hep
Oysa yüreğinin menzili şiirimdeydi
Hala kollarım açık beklerim
Aşkın parantezi kapanmaz bilirsin
Bir umuttur yaşamak