baş üstünde şemsiyem,
kime nasıl ne diyem?
ayaklarım islandı,
bir kendime hediyem!...

istanbulda yağmur var,
gök öfkesini kusar,
sessizce deniz susar,
kilitlenir sözçükler!...

şükür ki işim vardır,
hiç biri dökülmemiş,
anadan dişim vardır...
sokakda yürüdüğüm,
lekesiz başım vardır...

limanda bıraktığım,,
gemi toz olup gitmiş...
limanda birimlerde,
sanki kargaşa bitmiş...

masamın üzerinde,
kalemler ve kağıtlar,
gözümün bebeğinde,
dans ediyor umutlar...

bulunduğum salondan
Asyayı görüyorum,
çok seneler sonraya,
şimdiden yürüyorum...

martı sesleri duydum,
gözümün bebeğine,
ruhumu soyup koydum...
dostlarım size selam!...

akdevrim.29.12.2014.istanbul.Karaköy Deniz limanı,yolcu salonu,Turizm Danışma...