Yargıtay
1. Hukuk Dairesi

Esas No:2013/17943
Karar No:2014/2863
K. Tarihi:17.2.2014


MAHKEMESİ : İSTANBUL 5. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 09/05/2013
NUMARASI : 2009/72-2013/179

Taraflar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacı vekilince yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hâkimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

Dava, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi ve ecrimisil isteğine ilişkindir.

Davacı, satın aldığı çekişme konusu 4 nolu bağımsız bölümün davalılar tarafından kullanıldığını, taşınmazın tahliyesi için gönderdiği ihtarnameye rağmen işgale son verilmediğini ileri sürerek, davalıların elatmalarının önlenmesi ile 5.000 TL ecrimisilin tahsiline karar verilmesini istemiş, ıslahla ecrimisil talebini 56.274,50 TL'ye yükseltmiştir.

Davalı İbrahim, mahkeme kararı ile evden uzaklaştırılması nedeniyle evde oturmadığını, davalı Müge, davanın haksız olduğunu, Aile Mahkemesi'nce taşınmazın kendisine tahsis edilmesi sebebiyle taşınmazda oturduğunu bildirip davanın reddini savunmuşlardır.

Mahkemece taşınmazı kullanmadığı gerekçesiyle davalı İbrahim hakkındaki davanın reddine, davalı Müge yönünden elatmanın önlenmesi bakımından davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle karar verilmesine yer olmadığına, davalı Müge'nin haksız işgalci olmadığı gerekçesiyle ecrimisil isteğinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, çekişme konusu 4 nolu bağımsız bölümün 14.07.2008 tarihinde davacı tarafından edinildiği, davacının 30.07.2008 tarihinde davalılara taşınmazın boşaltılması istemi ile ihtarname keşide ettiği, çekişme konusu yerde oturan ve karı-koca olan davalılar arasında boşanma davasının sürdüğü, İstanbul 2. Aile Mahkemesi'nin 21.05.2008 tarihli kararı ile davalı İbrahim'in evden uzaklaştırıldığı, yargılama aşamasında taşınmazın anahtarının davacıya teslim edildiği anlaşılmaktadır.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 194. maddesi hükmünün (kira ilişkisi dışında) üçüncü kişilere ait taşınmazlar bakımından uygulanamayacağı açıktır. Bunun yanında Aile Mahkemesi'nce çekişme konusu taşınmazın davalı Müge'ye tahsisine ilişkin verilen ara karar, davacının mülkiyet hakkını engeller nitelikte olduğundan bu karara hukuki değer izafe edilemeyeceği kuşkusuzdur.
Hal böyle olunca, yargılama aşamasında taşınmazın boşaltıldığı gözetilerek, elatmanın önlenmesi talebi bakımından karar verilmesine yer olmadığına, ecrimisil isteği bakımından; davalı İbrahim ihtarname tebliğinden önce taşınmazdan ayrıldığından, davalı Müge yönünden ihtarnamedeki boşaltma istenen tarih ile dava tarihi arasındaki dönem için ecrimisile karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.
Davacının temyiz itirazları değinilen yön itibariyle yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK'nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 17.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.