Y3HD
Esas : 2012/8770
Karar : 2012/12123
Tarih : 14.05.2012
YOKSULLUK NAFAKASI ( Nafakanın Kaldırılması İstemi )
MADDİ TAZMİNAT İSTEMİ
TMK.176
Dava, yoksulluk nafakasının kaldırılması istemine ilişkindir.

Somut olayda, yanılgılı değerlendirme sonucu yoksulluğu ortadan kalkmamış olan tarafın lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının kaldırılması doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.wsn
DAVA VE KARAR:
Taraflar arasında görülen yoksulluk nafakasının kaldırılması davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

YARGITAY 3. HUKUK DAİRESİ KARARI:
Davacı dilekçesinde; davalıyla Turgutlu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi`nin 2006/296 E - 2006/225 K.sayılı ve 27.3.2006 tarihli ilamıyla boşandıklarını, davalı lehine aylık 150 TL yoksulluk nafakasının hüküm altına alındığını, davalının 2006 yılında Bağ-Kurdan emekli olduğunu, yoksulluktan kurtulduğunu belirterek, yoksulluk nafakasının kaldırılmasını talep ve dava etmiştir.

Davalı cevap dilekçesinde; emekli olabilmek için banka kredisi aldığını, halen bu kredi için kesinti yapıldığını, kira ödediğini, geçinmekte zorlandığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.

Mahkemece, davalının 1.6.2006 tarihinde SGK`dan emekli maaşı almaya başladığı, taşınmaz satışından gelir elde ettiği, sabit gelirinin olduğu, davalının yoksulluğunun ortadan kalktığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.

T.M.K.nun 176/3. maddesi uyarınca irat biçiminde ödenmesine karar verilen maddi tazminat veya nafaka, alacaklı tarafın yeniden evlenmesi ya da taraflardan birinin ölümü halinde kendiliğinden kalkar; alacaklı tarafın evlenme olmaksızın fiilen evliymiş gibi yaşaması, yoksulluğunun ortadan kalkması ya da haysiyetsiz hayat sürmesi halinde mahkeme kararıyla kaldırılır.

Yargıtay H.G.K.nun 7.10.1998 tarih ve 2-656-688 Sayılı kararında da kabul edildiği gibi yeme, giyinme, barınma, sağlık, ulaşım, kültür ( eğitim ) gibi bireyin maddi varlığını geliştirmek için zorunlu ve gerekli görülen harcamaları karşılayacak düzeyde geliri olmayanları yoksul kabul etmek gerekir.

Hemen belirtmek gerekir ki; Yargıtay H.G.K.nun yerleşik kararlarında "Asgari ücret seviyesinde gelire sahip olunması" yoksulluk nafakası bağlanmasını olanaksız kılan bir olgu kabul edilmemiştir. ( HGK 7.10.1998 gün ve 1998/2-656 E.-1998/688 K. 26.12.2001 gün ve 2001/2- 1158- 1185 Sayılı ve 1.5.2002 gün ve 2002/2- 397- 339 Sayılı kararları )

Somut olayda davalı lehine aylık 150 TL yoksulluk nafakası bağlanmıştır. Günümüz ekonomik koşullarına göre davalının aldığı nafakayla geçinmesi mümkün değildir, gelirini artırması zorunluluk arzetmektedir. Davalının, 1.6.2006 tarihinde SGK`dan emekli maaşı almaya başladığı tartışmasızdır.

Davacının, 3.9.2008 tarihinde davalıya yine yoksulluk nafakasının kaldırılması için dava açtığı, Turgutlu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi`nin 2008/519 E - 2009/311 K. sayılı ve 15.5.2009 tarihli kararıyla yoksulluk koşullarının ortadan kalktığının ispatlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verildiği, anılan bu kararın davacı tarafından temyiz edilmediği anlaşılmıştır.

Her iki dava dosyasında, tarafların belirlenen gelirleri, ihtiyaçları, ekonomik ve sosyal durumları arasında bir değişiklik olmadığı gibi, davacının 3.9.2008 tarihinde açtığı yoksulluk nafakasının kaldırılması davasından önce davalının 1.6.2006 tarihinden itibaren emekli maaşı almaya başladığı ama bu durumun yoksulluğu ortadan kaldırmayacağı sebebiyle anılan davanın reddedildiği görülmüştür.

Yanılgılı değerlendirme sonucu yoksulluğu ortadan kalkmamış olan davalının lehine hükmedilen yoksulluk nafakasının kaldırılması doğru görülmemiş, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Bu itibarla yukarda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu sebeplerle yerinde olduğundan kabulüyle hükmün ( BOZULMASINA ), oybirliğiyle karar verildi.