Sayın Şenay,

Can Dündar'ın, derinlerinde çakıl taşlarıın göründüğü, üzerinde nilüfer çiçeklerinin yüzdüğü, berrak ve güzel yazısından hemen sonra 'odunla ilgili' aşağıdaki yazı hoş karşılanmayabilir ama bana konuları açısından ilişkili gibi geldiğinden göndermeye cesaret ediyorum.

Yazının özetini de yazıyorum ki, okuma özürlülere kolaylık olsun:-)
**Kendi ruhumuzla buluşmak için kendimize zaman ayırmalıyız**

Saygılarımla

Bir Dost


Bir ormanda iki kisi agaç kesiyormus.

Birinci adam sabahlari erkenden kalkiyor, agaç kesmeye basliyormus, bir agaç devrilirken hemen digerine geçiyormus.
Gün boyu ne dinleniyor ne ögle yemegi için kendine vakit
ayiriyormus... Aksamlari da arkadasindan bir kaç saat sonra agaç kesmeyi birakiyormus...

Ikinci adam ise arada bir dinleniyor ve hava kararmaya basladiginda eve dönüyormus.

Bir hafta boyunca bu tempoda çalistiktan sonra ne kadar agaç
kestiklerini saymaya baslamislar.

Sonuç: Ikinci adam çok daha fazla agaç kesmis.

Birinci adam öfkelenmis :
-Bu nasil olabilir? Ben daha çok çalistim. Senden daha erken ise basladim, senden daha geç bitirdim. Ama sen daha fazla agaç kestin. Bu isin sirri ne?

Ikinci adam yüzünde tebessümle yanit vermis :
-Ortada bir sir yok. Sen durmaksizin çalisirken ben arada bir dinlenip baltami biliyordum. Keskin baltayla, daha az çabayla daha çok agaç kesilir.

Kendimizi gelistirmek, baltamizi bilemektir, kendimize zaman ayirip, yasamimizi objektif bir bakisla gözden geçirmektir.
Zayif buldugumuz alanlarimizi gelistirmek için çaba göstermektir.
Bu zihnimizin, ruhumuzun karakterimizin güçlenmesi için olmazsa
olmaz bir kosuldur.

Delphi'deki ünlü tapinakta Sokrates'in su sözü yer alir:

Kendini tanimak, su anda oldugumuz noktayla olmak istedigimiz nokta arasindaki yoldur.

Kendini tanimak, kendimizi nasil gördügümüz ile baskalarinin bizi nasil gördügü arasinda açi olmamasi anlamina gelir.

Bireysel ve is yasamimizda basarili, mutlu ve doyumlu olmak
istiyorsak baltamizi bilemek için kendimize zaman ayirmaliyiz.

(alıntı, yazanı bildirilmemiş)