Sevgili meslektaşlarımın yazdıklarını çoğu zaman katılarak , onaylayarak okudum. Kabul etmek gerekir ki biz hukukçular sosyal hayatın doktorlarıyız.İşimiz meşakkatli, maddi-manevi ağırlıklar taşımakta.Pek çok meslektaşımı psikolojik sıkıntılar ve hatta hastalıkar içinde görmekteyim.Ama bu bize has değil.Başımızı kaldırırsak mutlu ve şanslı gördüğümüz meslek gruplarının o kadar da mutlu olmadıklarını görürüz. Daha dün büyük bir marketin mağaza müdürü aynen şöyle dedi bana:
-"marketçilik yapılabilecek en berbat iş. Dün sabah 7 de başladım eve gece 3te gittim.Bu hep böyle"
Doktorlar çok para kazanır deriz ama hastanelere birkaç saat bile tahammül edemeyiz.Tanıdığım sıradışı bir doktor şöyle söylemişti" Doktorun parası bol, karısı duldur" Tanıdığım pek çok eczacı veresiye çıkmazında.Hemşireler, bakkallar ne eklersen ekle hepsinin kendine göre ciddi zorlukları var.Dünyaya bakarsan, savaşlar var, küresel ısınma var, hastalıklar var,ölüm var.
Ama güzellikler de var.Hem de tam bu güçlüklerin yanında.Acıya karşı sevgi var,ölüme karşı yaşam var, her gecenin sonunda sabah var.Umutsuzluğa kapılan meslektaşımız ne gibi zorluklar içinde bilemiyorum.Ama yalnız olmadığını bilsin istedim.Pek çok meslektaşı ve hatta dünya yüzünde pek çok insan ; şu ya da bu sebepten acı çekmekte. Ama insan öyle güzel bir varlık ki en büyük sıkıntıların içinde bile gülümseyebilmekte. Çünkü en güçlü iç güdümüz yaşama tutunmak. Eminim umudunuzu tazeleyecek ve çıkmazınızdan kurtulmanın bir yolunu bulacaksınız.Bir sevgi üstadının sözleri ile bitireyim:
"Güçlük kolaylıkla beraberdir, kendine gel, ümidi bırakma! Akıllı insan bilir ki, ölümün arkasında bile daha güçlü bir hayat beklemektedir. MEVLANA "