|
|
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2017/1358
Karar No : 2017/5064
Temyiz Eden (Davalı) :
Karşı Taraf (Davacı) :
Vekili :
İstemin Özeti : Davacıya ait 63 VA 188 plakalı aracın Diyarbakır Fakülte Yolu kavşağında 29/06/2011 tarihinde meydana gelen trafik kazasında doğan zararından idarenin hizmet kusuru nedeniyle sorumlu olduğundan bahisle fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla 3.000,00-TL hasar miktarı ile 750,00-TL araç değer kaybı toplamı olan 3.750,00 TL zararın tazminine karar verilmesi ve zararının tespiti için Diyarbakır 1.Sulh Hukuk Mahkemesi’nin 2011/67 D.iş sayılı esasına kayden açılan dosyada yaptığı 297,00-TL tespit masrafının davalı idareden alınarak davacıya ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, Diyarbakır 2. İdare Mahkemesi’nce; Adli Tıp Kurumu Raporuna göre, trafik ışıklarının yanmamasından sorumlu kuruluşun yüzde yüz kusurlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 3.450,00-TL araç hasarı ile 297,00-TL tespit masrafının davalı idareden alınarak davacıya ödenmesi fazlaya ilişkin istemin reddi yolunda verilen kararın, kabule ilişkin kısmının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Kararın Bozulması” başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrasında; temyiz incelemesi sonucu Danıştayın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı kuralına yer verilmiştir.
Dosyadaki belgeler ile temyiz dilekçesindeki iddiaların incelenmesinden, temyiz istemine konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu, kararın bozulmasını gerektirecek yasal bir sebebin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; temyiz isteminin reddine, Diyarbakır 2. İdare Mahkemesi’nin 14/02/2017 tarih ve E:2015/1245, K:2017/211 sayılı kararının kabule ilişkin kısmının ONANMASINA, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 18.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla eklenen Geçici 8. maddesinin 1. fıkrası ve 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 03/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
|