''Hala sıkıntılı, üzüntülü olduğunda kakülünü eline alarak,başın hafif eğri derin nefes veriyor musun?''

Diye sordun da;düşündüm;

''Dirseğini masaya dayamadan olmaz,böyle tanıdık bir cümle duyunca sandalyede geriye yaslanıp, hızlı, kaçamak hafif bir tebessüm...'' derken sen, dudağımdaki tebessüm bile gülümsedi.

''Aynen.'' dedim.

''Dediklerimi yaptın de mi?Hatta aynen derken bir de kafa salladın, eminim.'' diye yazdığında da güldü yüzüm.

Eski dostum, seni ne çok özlemişim?