İstanbul Barosu’na kayıtlı avukat olduğum dönemde yapılan başkanlık seçimlerinde konuşan bir başkan adayı ‘’ Bugün, İstanbul’da 50 - TL sına boşanma davası alan avukat var, neden 50 - TL sına aldın bu işi diyemezsiniz, belki de cebinde yol parası yoktur ‘’ demişti.

Sultanahmet Adliyesi’nde staj için toplanmış onlarca avukat adayını, yanımda adliye katibi olan arkadaşım olduğu halde gördüğümde, katip arkadaşım ‘’ İstanbul Barosu avukat fabrikası gibi işliyor maşaallah, aslında İstanbul Barosu yerine İstanbul Avukat Fabrikası demek daha doğru olur ‘’ demişti.

Yine İstanbul’da bir mahkeme kaleminin önünden geçerken kulak misafiri olduğum bir olay : Mübaşir, İstanbul Barosu’nun avukat listesi olan kalın kitap şeklindeki listeyi arkadaşlarına göstererek ‘’ Bu avukat listesi kitaptan bende de var, kitabın sayfalarını 5 yıldır kışın soba tutuşturmak için yakıyorum, kaç bin sayfaysa daha bitmedi ‘’ demişti.

Sorun bence avukat sayısının çok olmasından ve giderek de artmasından kaynaklanıyor. Eğer bir meslek gurubunun mensuplarının sayısı az ise, o meslek hangi meslek olursa olsun, mensuplarının gelirlerinin daha fazla olacağı açıktır. Bunun tersi de doğrudur. Sonuç olarak hayatın ve avukatlık mesleğinin gerçekleri ortada. Bugün işe yeni başlayan avukatların çoğu veya işini yıllardır devam ettiren bir kısım avukat şu anki piyasa şartları içinde tavsiye niteliğindeki ücret tarifesini uygulamaya kalksa hiçbir şekilde iş alamayacaktır diye düşünüyorum.

Tabi tavsiye niteliğindeki ücret tarifesinin çok üzerinde iş alan avukatlar da var ve hatta bir davadan 25 milyon TL alan meslektaşımız da var, Allah daha çok versin, bu da kısmet galiba.

Yukarıda söylediklerim bazı meslektaşlarımıza yanlış gelebilir ama maalesef acı gerçekler bunlar.