Bu ülkede yaşayanlar bu sorunu yaşıyorlarsa, bu ülkedekiler çözecek..

Vay ben dertliyim , mağdurum demekle hiç bir sorun çözülmez.

Kendini geliştirmek isteyene kimse engel olamaz.

Zorunlu eğitim dışında bir çok dernek ve toplumsal hareket aynı yönde..

Eğitim, eğitim diye her yerde insanlar kendilerini paralıyor.

Bu memlekette bir mezrada çanak anten görülebiliyorda o evdeki kadın halen kızlarını okula gönderemiyorsa, kimse kimseyi zorla eğitemez.

Önemli olan sorunları görmek değil, çözüm bulmak..

Toplumun her kesimi bu sorunların zaten farkında, ama malesef çözümü başkasından bekleyen bir milletiz.

Önce her birey kendi hakkına sahip çıkacak ki, daha fazlasını sonra isteyecek.

Bir çok önemli insan yıllar öncesinin şartları ile kendi kabuğunu kırmayı başarmıştır.

Hayatın hayat olarak yaşanmadığı durumlarda kaybedilecek neyiniz vardır ki?