Arkadaşlar niteliği itibariyle "uzun" olması gereken dilekçelerim ne yazık ki okunmuyor... Bunu geç de olsa anladım. Ama ben ısrarla uzun yazmaya devam edeceğim. Yani meramımı tam olarak, tüm yönleriyle ve hukuk perspektifi içinde anlatmayı sürdüreceğim.

Öte yandan, bazı meslektaşların dilekçelerinde açık bir özensizlik görüyorum. Yazım veya imla hatasından ziyade anlatım bozukluklarına rastlıyor oluşum beni rahatsız ediyor. Halbuki hukuk kültürü "okuma ve yazma" temeli üzerinde yükseliyor. Bu temel güçlü değilse hukuk alanında kişisel gelişim zor, hatta imkansız.

Galiba hemen hiçbirimiz Türkçe'ye hakim değiliz...