Melek kız;

Baboşuna, sana bir mektup yazacağıma dair bir söz vermiştim.Ama o kadar dayanıksız ve korkakmışım ki ölüm karşısında..Seni de aileni de tanımıyorum ama baboşunun kaleminden çıkan her kelime beni ağlatmaya yetiyor ve senin için yazılanları ağlamamak için okuyamıyorum..

Melek kız;

Seyda ablan çocuk sahibi değil.Bunun için de baboşunun ve anneciğinin duygularını çok da iyi anlaymam belki..Ben buraya her baktığımda babamı kaybettiğimi düşünüyorum ve hayat birden çok boş geliyor o zaman..İşte ancak böyle yaparak anlayabiliyorum insanın bir parçasını kaybetmesinin ne demek olduğunu..Şuna adım gibi eminim ki, sen de tıpkı benim gibi babanı çok severdin.Şimdi onların yanında değilsin ve seni çok özlüyorlar.Seni görememenin acısı hergün,her an daha da yakıyor içlerini..Belki daha fazla dayanamayacaklaını düşünüyorlar..Hadi onlara seslenelim birlikte.. : ''Küçük Gökçen artık bir melek ve her zaman ailesinin koruyucusu olacak,çünkü o çok uzaktan sizi seyrediyor.''

Hasan Bey bir kez daha size ve ailenize başsağlığı ve sabır diliyorum.

Bütün babalara ve annelere en içten sevgilerimle...