Merhaba, size durumu şöyle anlatayım. Annemle babam 30 küsür senedir evliler. Ama mutsuz ve huzursuz bir aile hayatımız var. gün aşırı bir huzursuzluk olmasına rağmen hep annem idare etti durumu. Ama dün artık son damlaydı. Bizim oturduğumuz dairenin 2 kat üstünde yani apartmanın en üst katında hasta babaannem oturuyor. Yabancı uyruklu bir bakıcısı var. yatılı kalıyor. Babaannemin bakımıyla babam ilgileniyor. Evin eksikleri, market,fatura gibi. Her akşam namazından sonra da babaanneme çıkar bakar. Yatsıya kadar. Dün annem balkonda otururken karşı apartmanın en üst katındaki komşumuz annemi acil gel diyerek çağırmış. Annem gittiğinde kendiyle birlikte 2 komşunun daha orda olduğunu görmüş. Bizim bakıcı balkonlu odada tam da balkon kapısının önüne sadece alt çamaşırıyla yatmış.bir takım hareketler yapıyor kendi kendine. Biz şikayetçiyiz demiş komşu. Çocuklarım utanıyor balkona çıkamıyor bu hep böyle demişler. Annem utancından bayılacak gibi olmuş. Ama daha fenası arkadan gelmiş. Sen akşam namazından sonra çık kaynananın yanına da neler oluyor bir bak kocanla şöyle böyle yapıyorlar. Biz hep görüyoruz demişler. Apartmanlar karşılıklı olduğundan ışık yanınca sadece tül olduğu için camda herşeyi görüyorlarmış. Annemin düştüğü durumu tahmin edersiniz. Bana utana sıkıla anlattı. Meğer bir kaç ay önce o katın merdivenlerinden inerken babamın bakıcıya müstehcen laflar ettiğini kulaklarıyla duymuş. Eve geldiğinde kavga etmişler ama babam inkar etmiş. Benim annem çok iyi kalpli, namusludur ama eğitim almamış cahil bir insan olduğundan babam (o da ilkokul mezunu gerçi) onu hep alt eder. Bağırarak olayları bastırır. Dün yani komşunun anneme olayları anlattığı gün akşam babam yukarı çıkınca peşinden annemde çıktığı ve olanları yüzlerine haykırdı bakıcıyla babamın. Ama babam tabi ki yine bağırış çağırışla baskın çıkmaya çalıştı. Sanki sorun sadece bakıcının çıplak yatmasıymış gibi anneme bağırdı. O zaman alırım aşağı annemi sen bakarsın diye. Babaannemin üç tane kızı var. annemin bakımına muhtaç değl zaten. Sonra ben artık duyduklarıma tahammül edemedim ve annemi aşağı evimize çağırdım. 10 dk sonra hiç birşey olmamış gibi babam geldi. Ve gece de kaldı. Evimizi terkedip ayrı bire ev kuracak maddi dayanağımız yok. annemin babasından kalma bir dairesi var daha 2 aylık falan. Oturduğumuz dairede babamın. Annem boşanma davası açtığında umarım komşularda lehimize tanıklık edip gördüklerini anlatırsa bizim şu an oturduğumuz babama ait olan evi alma şansımız var mıdır. Babam emekli, annem hiç çalışmadı. Kardeşim 24 yaşında ama ev geçindirecek biri değil. Aklı havada bir genç. Eğer bu evi mahkeme bize maddi manevi tazminat olarak verirse annemin kirası ve benim maaşımla üçümüz geçinebiliriz. Böyle birşey mümkün olabilir mi sizce. Ya da mahkeme nasıl bir yol izler bana anlatır mısınız. Babamın bir daha bize asla yaklaşmamasını sağlayabilir mi. bu arada iki ay önce babam yeni bir daire almak için 40.000YTL kredi çekti. Bu krediye kardeşim ve ben kefiliz. Ve para şu an annemin üzerine bankada yatıyor. Henüz ev alınmadı. Bu para ve bizim kefilliğimiz ne olacak acaba