Seni sevmiştim... Üşüyen ellerimi vermiştin aldırmadan dünyanın dönüşüne... Sevgi gelip çatmıştı yazıkların yüz karasına... Aldırmadan sevmek korkusu beni denizlerde yok etmek üzereydi hem de... Nasıl da gülüşmüştük öyle... Acımasızdı... Sevgi kokuyordu buram buram... Tenimize düşen her çiy damlasının ardından... Ve artık sana gözlerden ırak bakıyordum... Değmesin nazar... Ve artık seni ne kadar seviyorsam o kadar yaşıyordum... Ardı arkası kesilmiş bir melekler şehiriydi seni sevmenin hesabı... Verilmesinin zorlukları hep avucumun içinde kayıp olan devlerde saklıydı... Seni anahtarı yanı başında... O kadar çok seven bir tekneden selamlıyorum... Sevginin arkadaşı... Sevgi canım... Öpücükler diyarım...