Uzaklardan hiç şahit olmadığım rüzgarlarla geldin. Saçlarım savruldu önce.Öyle bir rüzgar ki, önce ısıttı sonra üşüttü.Titredim.

Hoşgeldin.



Yağmur sularıyla beslenmiş olmalısın.Öyle canlı, öyle taze. Bense önce öldüm ve aslında ölmemle başladı her şey.Sonra toprak oldum.Sonra toz.Hafifledim.

Sen beni gördün ben de seni.

Sana hoşgeldin diyemedim.



Gelmeden önce masallarımdan birine uğramış olmalısın.Ki geciktin.Bense kabullenmek üzereydim gelmeyişini.Var olunca seviniyor, yok olunca direniyordum.Bir vardım bir yoktum üstelik.Var olduğumda hep gülüyor, yok olduğumda düşünüyordum.

Düşünüyor muydum?Bil ki yoktum.



Otur dinlen.

Az gitmiş uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş olmalısın.Yorulmuş olmalısın.Sular getirmek isterdim sana; üşütmeyen, serinleten.

Otur dinlen.



Ateşe dokunmuş da geçmiş olmalısın.Kül kokuyordun.Bense dört başı mamur bir oyunun içinde uyuyan bir kız çocuğunu oynuyordum.Seni görmüyor, seni hissetmiyor, seni duymuyordum.Oysa seni gördüm, seni hissettim, seni duydum.



Uzaklardan , daha önce hiç bilmediğim rüzgarlarla geldin.Saçlarıma attım ellerimi. Öyle bir rüzgar ki önce ısıttı, sonra üşüttü.Titredim.

Hoşgeldin.