İŞİT MÎRİM

İster hünsa deyin ister düz

Sözünü başkasının otağına dikmiş sümdük isterse

Cinsiyetimden bana ne be!

Asaletim hiç mi batmaz gözüne

Köpek olur yatarım kapısının dibine



Elâ! Allah aşkından yanmış gönle son batıran sen ol hançer

Anlamasan ne yazar be!

On ikinci asrın muhabbetinde yaşar yiğitler

Ukba varsa kime gam, kime keder?

Bir lahzaya, bin mülahaza yeter



Ne nişanı, ne düğünü be kardeşim!

Öldükten sonraki hayata nişanlandık

Ne dostluğu, ne üçüncüsü mîrim?

Sana ‘mabedin köpeğiyim’ diyorum ahh!

Bırak seni, En sevgili durmaz aramızda bilirim



Tapulu mezar diyorum

Hakikatle taçlı diyorum, sağır mısın be!

Sadece gözlerine mi inanacaksın

Çaresi var, Kızılay’dan bin otobüse

Sual et Ruh-i Arvasi’ye



Yine de atma bu münzevîyi yabana

Gün olur ihraç olursan merkezîlikten

Biz gidince kevnîleşirsen

Hüzne mahal yok candaşım

Al eline, dök dolu bir matara


6 Eylül 2011
Raynes Park
Münzevî