Sn.altiokebru,

İşçinin, madde 34'e dayanarak iş görme borcunu yerine getirmekten kaçınması aslında olağan bir yol değil. Belki de bu nedenle, yasada bu hakkın kullanılış biçimi ile ilgili açık bir tarif yok. Madde 34'teki şartlar gerçekleşmişse, işçi iş görme borcunu yerine getirmekten kaçınabilir, ancak kaçınma hakkı, dürüstlük ve iyiniyet kurallarına uygun olarak kullanılmalıdır. Öğretide, ücret ödemeyen işverenin durumu alacaklının temerrüdüne , işi yapmayan işçinin durumu da bir tür ödemezlik def'ine benzetiliyor. ( ya da denk düşüyor,diyelim)

Olayınızda işçi, geçmiş 11 gün için neden işe gelmediğini bildirmiş ve artık iş görme borcunu kaçınma hakkını kullanmadığını ve hizmet akdini feshettiğini belirterek m.24/II-e uyarınca kıdem tazminatı talep etmiş.

Sorunuz işçi bunları yapabilir mi, ise, evet bence yapabilir. 11 gün boyunca sessiz kalması ( yani işe gelmeme sebebini bildirmemiş olması ) dürüstlük kuralı bakımından tartışılabilirse de işveren olarak sonuçları çok da lehinize olmayabilir. Somut olayda farklılıklar varsa, bilemiyorum elbette, ama çok genel giderek aşağıdaki senaryoyu yazıyorum:

Bu konuda görülen bir dava olsa ve ben işçi vekili olsam, müvekkilimin iş görme borcunun yerine getirilmeyeceğini sözlü olarak işverene bildirildiğini belirtirdim. ( Bunu hayatın olağan akışına göre ücretini alamayan bir işçinin yapmış olması gereken bir hareket olarak yazıyorum, gerçek durumu bilemem, tabii.Mesela, böyle bir durumda işçi, işverenine ücretimi öde yoksa giderim, çalışmam demiş olabilir.) Bu bildirimden sonra da m.34'teki hakkını kullandığını ancak, 10 gün beklemesine rağmen hala ücreti ödenmediğinden hizmet akdini feshettiğini belirtirdim.

Doğrusunu isterseniz, böyle bir olay, önüme gelse, daha dava açılmamış olarak önüme gelse yani, işverene hemen işçinin eksik ücretini ve kıdemini ödemesini sağlık veririm. İşveren bu hususta direnirse, elde kalan tek savunma hakkın dürüstlük ilkelerine göre kullanılmadığı yolundaki savunma olacaktır.

Saygılar.