her nefes alışında,
yoksam düşünmelisin...
ya ansızın dünyandan
çıksam düşünmelisin...
nefes almadığımı,
burda olmadığımı,
artık kalmadığımı...
hemen anlamalısın...

ıssız dağın başında ,
iki maşat taşında
bir mezar olduğumu
yaşamdan solduğumu
yerimi bulduğumu
artık anlamalısın...
buluttan yağmur olup
bana damlamalısın....
çimen bağlayan toprak,
bana ağlayan toprak...
dile gelip anlatsa....
yüreğini kanatsa...
taş kalbin yumuşardı...
çevremizde sevdalar
daha rahat yaşardı...

akdevrim.13.06.2007.istanbul..