aranan kacak gibi,
keskin bir bıcak gibi
yaramı birden deşti
bütün umutsuzluğum...
ne yaşadığım belli
ne de yaşamadığım...
biri dokunsa bana
sanki ağlayacağım...

yaşadığım dört duvar...
yatak yorgan yastığım...
bütün duvarlarına,
anıları astığım...
bir yanda kitaplarım...
bir birini tutmayan
çok ince hesaplarım...

neydim ne için varım..?
sanki kendi kendimi
bir yerlerden kovarım...
yağmur bekleyen toprak,
dalından kopan yaprak...
anlatır ruh halimi...

akdevrim.02.06.2007.istanbul...