Hukukun kendisi şekilcilik değil mi?

Kurallar bütünü manzumesinin okuyucu ve uygulayıcıları iken, şekle ilişkin kuralın tartışılmasını doğrusu anlamlı bulmuyorum.

Ayrıca yaka bağır açık yargılama yapana saygı duymakta zorlanıyorsam, aynı şekilde bana saygı duyulmasını beklemem mümkün değil. Kaldı ki bu beklentinin öznesi gerçekte bizler veya kürsüdekiler de değil.Böyle bir lüksümüz olmadığı inancındayım.

Var olanı ileri götürmek adına, tartışırız elbette.Ama uygularız da tartışırken. Uygulamama hakkımız olmaksızın. Ama eğer "başlı başına uygulamayışımız nedeniyle" tartışıyorsak, en başa dönmemiz kaçınılmaz.

Saygılarımla...