Eğer inancı varsa, Allah günahlarını affetsin. Meslekdaşımız, borcunu ödeyememektense, sözünü tutamamaktansa, ölmeyi tercih ediyor. Bu (belki de) çok büyük bir cesaret ve özünde çok dürüst olmayı gerektirmez mi? Oysa biz her gün icra takibi yaptığımız ne borçlular (???!!!) karşılaşıyoruz. İçlerinden en uç noktadaki örnekleri "ne yapsam da daha fazla insanı dolandırsam, borcumu ödemesem, kendime yeni yolunacak kazlar bulsam" yaklaşımı içinde yaşama dört elle sarılmıyor mu? (Bu ne yaman çelişi anne?)