ŞİZOFREN AŞKIN ARDINDAN

zor olacağını düşünüyordun,sen herşeyin zorunu düşünüyordun çünkü
oysa sen değildin bu,bu biz değildik
aynanın dökülen sırrı gibiydin
bir yanın eksikti,sen değildin bakan o buğulu gözlerin ardından
dev aynasıydı önünde durduğun
herşeyin fazlasını seviyordun
bir tek sevgimin fazlası sana çok geldi
dev aynasının suçu bu,değil mi koca adam
sen her zamanki gibi haklısın
haksız olan hayatın kendisi...
aynanın öteki yüzüne hep saklandın
belki de gerçeklerden kaçtın hep
oyundu bu senin oynadığın
sen kaçtın hayat kovaladı
hayat huzuru sakladı,mutluluğu sakladı
sen bulamadın
körebeydin sen
mızmız bir çocuk olamadın
hırçındın,oyunbozandın..
sen
aslında sen çocuk bile olamadın bu oyunda
rolün de yokmuş
film en güzel yerinde koptu sayende
sen
sen
o çocuğun kabuk tutamayan yarasıydın
battıkça acıttın
kendini acıttın,içindeki yalan seni acıttı
hangisiydin sen kimdin
kimdi sevdiği bu çocuğun
sen bile kendine yetemezken bana nasıl yetebilecektin
yada ben sana yetebilirmiydim
bende sana yetebilecek kadar ben kaldı mı ki
ben,bana yetebilecek kadar benle
bende kalan senle
yada...
sen kalmadın ki bende..
yağmuru bile kalmadı bu şehr-i istanbulun
seni yaşatacak kadar
seni yeşertecek kadar
hadi git artık
kalbim seni kabullenmiyor
yarım kalan bir şarkının acı nağmesi..
çok eskilerden kalan derin bir mazisin... mayıs 2007 (edirne)