Senden beni dinlemeni istediğimde ve sen bana nasihat vermeye başladığında senden istediğimi yapmamış oluyorsun.

Senden beni dinlemeni istediğimde ve sen bana neden öyle hissetmemem gerektiğini anlatmaya başladığında duygularımın üstünde tepinmiş oluyorsun.

Senden beni dinlemeni istediğimde ve sen sorunumu çözmek için birşeyler yapmak zorunda olduğunu hissettiğinde –gariptir ki-beni hayal kırıklığına uğratmış oluyorsun.

Beni dinle.....Senden tek istediğim bu -duy beni...Ben kendim için birşeyler yapabilirim. Aciz değilim. Belki,cesareti kırılmış ve tökezlemiş ama aciz değil.Kendim için yapabileceğim ve yapmam gereken bir şeyi sen benim için yaptığında korkularıma ve yetersiz duygularıma yenilerini eklemiş oluyorsun.Ama,ne kadar mantıksız olursa olsunlar,duygularımın varlığını kabul ettiğinde ,ben seni ikna etmeye çalışmaktan vazgeçip ,o mantıksız duyguların ardında yatanları bulmaya başlayabilirim. Bunu başardığımda da sorularımın cevapları zaten açıktır ve benim nasihata ihtiyacım kalmamıştır.

Dr.Robert A.Hatcher
Georgia Eyalet Üniversitesi</p>