|
|
|
|
|
|
Su an universite sinavina her yil 1 bucuk milyona yakin ogrenci giriyor, bunlardan 200bini anca yerlestirilebiliyor(o da ozeller ve iki yilliklarla anca bu kadar sayi).
Sizce asil haksizlik burda yatmiyor mu? Bizim cocuklarimiz ilkokuldan itibaren amansiz bir yarisa itiliyor, ancak yine de dortte birinden cogu eleniyor, umutlarini kaybediyor, bunalima giriyor. Yazik degil mi?
Hem genc, imkan verilmeyen beyinlere yazik, hem de egitimsiz gencligi olan ulkemize yazik.
Issiz oyle de issiz, boyle de issiz. Bu da kalkinmamanin etkisi, insanlarin da degil.
Egitimli nufus cogalacak ki, kalkinma artacak, kalkinma artacak ki is alanlari buyuyecek...
|
|
 |
|
 |
|
Öncelikle durumun kişiselleşmesini istemediğimi eğer böyle olduysa özür dilediğimi belirtmek isterim. Ancak ben bu yazdıklarınıza inanmakta güçlük çekiyorum. Herkesin hukukçu olması gerekmez, herkesin yapabileceği bir iş mutlaka vardır, kalkınma ancak böyle olur. Ben de Amerika'dan geleli 6 ay oldu, öncesinde Almanya'da yaşamışlığım var, oralarda sistem nasıl işler siz daha iyi bilirsiniz. Eğitim seviyesinin yükselmesi demek herkesin hukuk okuyacağı anlamına gelmez, şoför, esnaf v.b. hepsinin eğitimli olması gerekir. Şimdi tekrar vicdanlara soruyorum, 4 yıl hukuk okumuş, canı çıkmış bir kişinin işsiz kalması, kadro açılmadığı için istediği işi yapamaması, umutlarını yitirmesi, bunalıma girmesi, başka bir bölüm okuyup çalışabilmesinden daha mı adil? Yazık değil mi?
Bu konudaki fikrimi belirttiğim için daha fazla yazmayacağım. Fikirlerinize katılmasam da sonuna kadar saygı duyuyorum.
saygılarımla;