Merhaba ben 8 aylık bir kız bebek annesiyim. İstanbul (...) yaşıyorum 29 yaşındayım. Bebeğimin babası ile resmi nikahımız olmadığından dolayı bebeğimin ilk kimliğini kendi soy adımda çıkarmıştım. Kızımın babaannesi bana daima kötü davrandı, bebeğime henüz 3-4 aylıkken babalık testi yaptırdılar. Ben tek eşli bir kadınım. Bu muameleyi alttan almamın tek sebebi kızımın geniş bir aile içerisinde kabul görmüş ve mutlu bir çocuk olmasını istememdir. Babalık testinden sonra çocuk ispatlanınca babaannesi büyüklük gösterip toparlayıcı olmak yerine beni daha fazla tehtid gibi algılayıp ağır gerçek dışı ithamlarla süreç dışı bırakmaya çalıştı. Bebeğime ve bana (...) Tıp Fakültesinde HIV + teşhisi kondu. Hamileliğimden önce böyle bir durumum olmadığının en bariz kanıtı babasının testinin negatif çıkmasıdır. Kızım 2 aya yakın bir süre hastanede yattı ben yavrumu kaybetmekten çok korktum yoğun bakıma alındığında korkum en üst seviyeye çıktı. Yavrumu korumaya çalışırken korkumun içerdiği endişeli tavırlarım kızımın babaannesi tarafından aleyhime "fiziksel istismar ve ihmal" iddiası olarak döndü. Hastanede refakatçi kaldığı sırada babaannenin doktorlara çok agresif olduğumu hatta uyuşturucu kullandığımı çocuğa bakmadığımı söylemesi hastaneyi de iddialar kadar büyük bir alarma geçirdi. Beni hastaneden polisler aldı, ifademe başvurup olayın aciliyeti olmadığını bildirerek beni bıraktılar. Süreç sosyal hizmetlere taşındı. Bundan sonra babaannesinin tam da istediği şekilde kızımdan uzaklaştırıldım. Kendimi savunma, kendimi ifade etme, bilgi alma haklarım elimden alındı. Bilgim dışında süreç ilerlemeye başladı. Kızım taburcu olup yuvaya götürülürken bile haberim yoktu ben e nabız sistemi üzerinden görüp o şekilde harekete geçtim. Bana kızımdan beni ayıran hiçbir karar tebliğ edilmedi ve kızım yurda verildi. 3 hafta içerisinde ilk inceleme birimiyle yaptığımız olumlu görüşmeler sonucunda kızıma kavuşmamın tek yolu geçici bakımının babaannesine verilmesi olduğu şeklinde kurum beni yönlendirdi ve dilekçe yazıp imzaladım. Ben velayet hakkımdan feragat etmedim. Kızımın annesi olmaktan hiçbir zaman vazgeçmedim. Tüm süreçlerde babaannesi bilgilendirilirken bana bilgi verilmedi. Kızımı almak için velayet davası açtı babaannesi. Dosyayı ben kendi uyap ımda göremiyorum bile, hiçbir şeye hakim değilim. En baştan beri anlattığım başıma gelen tüm olaylarda tarafıma tebliğ edilen resmi hiçbir evrak yoktur. Yanlış değerlendirmeler ve usulsüzlükler içerisinde çok yalnız kaldım. Babaannesine (..) bakımı konusunda her zaman maddi manevi destek olmaktayım. Bireysel sorunları bırakıp tek isteğim işbirliği içinde kızıma kavuşmaktır. Velayet Mahkemesi neye göre ilerliyor, bana yapılan bu şey yasal mı, benim hakkımı kim koruyacak ve en önemlisi kızıma artık kavuşmak istiyorum bunu nasıl yapacağım bilmiyorum. Yine 1 kadın tarafından zorbalanan, psikolojik şiddete maruz kalan 1 kadınım. Bir anneyim. Lütfen bana yardımcı olun. Kızımla bağımız çok kuvvetli. Görmek istediğimde babaannesi hep bir bahane üretip kaos yaratıyor. İşbirliği içinde olmayıp üstüne hakaretler ve kaba tavırlarla iletişim yolumu kapatıyor. Sesimi duyun ne olur...