günaydın derken,

cehennemin ateşinde,
her gecen gün pişen benim...
belli değil yerim yurdum,
yerden yere düşen benim...

mavi gök yüzüne baksam,
güneşimi keser bulut.
fırtınalara dönüşür,
sağdan soldan eser bulut...

kalem defter ve kağıdım,
yanımda dost gibi kalan.
maske takıp dost görünen,
gerceğinde kuru yalan..

kardeş dedim vurdu beni,
umut dedim yordu beni,
saat gibi kurdu beni,
var mı başka dünya bulan?...

Hasan Alp Erdogan.23.Aralık.2024.Sirkeci Turizm Danışma Ofisi.İSTANBUL.