yastığımı ıslatmış geceden akan yaşlar,
taptaze umutlarla her gün yeniden başlar...

ne için yazdığımı anlamadım ben bile,
gözüm takıldı birden dalda sararmış güle...

yağmur yağmış ıslanmış,güneş vurmuş kurumuş,
dünyada bir güç var mı azrailden korumuş?...

alır veririz sanki sayılı nefesleri...
bir güç var ki parcalar çelikden kafesleri...

son yıllarda düşmanım baktığım aynalara,
yüzüm gözüm buruşuk,seslendim turnalara...

alıp benide gidin,gittiğiniz yerlere...
bir yürek taşıyorum,kıyılmış yara bere...

ihtiyarlanmaz gönlüm durur aynı yaşında,
ama göz yaşlarım var,toprağında taşında...

ne için yazdığımı sanki bilmem ben bile,
sanki herkes haykırır ardımdan güle güle...

ne gündüm ne de aydım,
olduğum yerde saydım....

Hasan Alp Erdogan.16.10.2024.İstanbul.