ayaklarımın altından,
zemini kayar görürüm...
kendime not vereceksem,
sıfırla ayar görürüm...

yaşıyorum demiyorum,
yorgun bedende kalbimi,
taşıyorum demiyorum...

kitaplar gücenip küsmüş,
kalem ellerimde süsmüş.
zaman niyetini kusmuş,
koşuyorum demiyorum...

senelerce bu kulvarda,
yazdıklarım boşa gitmiş...
saatler durmuş duvarda
yaşama sevinçim bitmiş...

duygularımı anlatmaz,
İngilizcem ve Almancam,
saldırıyorlar Türkceme
nerede benim tabancam?...

anne hediyesi dilim,
ondan başka yok sevgilim.
kırılsın ayağım elim,
görmesem Türkce dünyayı...

bir Günaydın diyesim var,
sevgimde ki dostlarımı,
her gecen gün duyasım var...

Hasan Alp Erdogan.19.06.2024.İstanbul.