dost bildiğim herkese,
günaydın diyeceğim...
desem ki şu aklımı,
aç kalıp yiyeceğim...
inanır mı insanlar?
taşıdığı sevgiyi,
yıldızlara asanlar...

yetmiş seksen yıl ömür,
yanıp oluyor kömür...
kömür taşır tabutlar,
acı kaşır tabutlar...
gözler sulanır olur,
acıysa yürekleri,
birden dolanır olur...

ne insanlar ölmekden,
mezarlığa gelmekden,
bu döngüyü bilmekden
bir an usanır olur...
güneş doğup,battıkca,
bedenlerde yürekler,
daha çabuk attıkca
bu devran devam eder...

bu dünyaya gelenler,
sanki dövünür gider,
sanki sevinir gider...
gözlediğime baktım,
kendi gölgemi yaktım...

Hasan Alp Erdogan.24.Aralık.2021.Sirkeci Turizm Enformasyon Bürosu,İstanbul.