gözyaşlarım dindi,
şimdi ağlama sırası bulutlarda
boz kırın kucağında
yağmura hasret yaşlı topraklarda
adımlarım eksildi
kısa mesafelerde ellerimde gezen bir çift el
nihayet hayat kollarımda
gözlerini sımsıkı kapatmış yalanlara
düşündüğü bir gelecek değil sadece o an
artık minnetim yok dualara...
Tanrı mı çıkardı karşıma yorgun beklediğim durakta
kitaplarımı göğsüme sıkıca bastırdığım soğuk bir havada
sen miydin beklediğim,
bir bakış mıydı özlediğim
aylar sonra nasıl karşıma çıkıverdin
ben aldatılmaların sancıların ve isyanların koynunda
yüreğimi aymazlık uykusuna çoktan teslim etmiştim
ve sen geldin
gülen yüzüm,titreyen kalbim...
Hoşgeldin..!